Kei-leuk! :-)

In coronatijd zijn we begonnen om voor onze verjaardagen ergens een leuke stadswandeling te gaan maken.. we konden immers in die tijd niet uit eten of op vakantie (wat we éérst meestal deden voor onze verjaardagen).. en we wandelen graag hè. Niks zo leuk om dan eens een mooie stad te gaan bekijken samen. De keuze van mij was voor dit jaar (zondag de 22e jan.) óf Leiden óf Amersfoort.. en het werd het laatste.. juist ja, de hometown van medeblogger Hans Bank. Bijna 7 jaar geleden was ik daar al eens met blogvriendin Noortje trouwens.. maar dat was dus alweer even geleden en vriendlief was er nog nooit.. dat laatste was de doorslaggevende reden dat het Amersfoort werd. We wilden er om een uur of 11 wel zijn (koffietijd! 😉 ), maar door werkzaamheden bij Utrecht en een dwarsliggende truus in de auto (de gps hè haha), die de beoogde parkeergarage geheel ergens anders in de stad gesitueerd bleek te hebben (véél te ver naar het noorden.. we hadden bijna wel bij Hans aan kunnen gaan voor een bakkie, zoals ie aangeboden had, maar dat lag een beetje te ver uit onze route dus), waardoor we pas bij half 12 eindelijk de auto in parkeergarage Asch Van Wijck gestald hadden en op weg gingen naar het oude centrum..

Er wézen van die kleine schildjes op de stoepen heen.. er zóú ook zo’n uitgezette stadswandelroute zijn, maar ik had er van internet al eentje gevonden van de ANWB, die langs de meeste bezienswaardigheden voerde.. dus die route had ik bij me. We konden die schildjes wel naar het centrum volgen, maar dat was hier vlakbij hoor.. dat wees zich vanzelf. En hoewel het hier aan deze straat véél moderne hoogbouw was, stonden er toch ook nog wel wat mooie oude panden tussen..

.. en tussen al dat moderne geweld lonkte al de bijna 100m hoge toren.. de Lange Jan dus hehe..

Verder op weg zag ik nog een leuke bank.. is dat nou een echte logbank Hans? hahaha..

Nee.. het was natuurlijk een kunstwerk, op die bronzen kussentjes zou het niet lekker muziek luisteren zijn hè hehe! Het heet ‘Argentum’ en werd in 2002 door Nicolaas Dings gemaakt.

We wandelden de Molenstraat in.. maar geen molen te zien daar hoor.. wél het hypermoderne stadhuis op de hoek.. en even later zagen we dus weer de Onze Lieve Vrouwetoren lonken..

.. en keken we rechtdoor tegen een soort van moderne stadspoort aan.. best wel leuk gedaan vond ik..

.

We waren naar rechts afgeslagen en liepen richting de toren.. feitelijk waren we nú al afgeweken van de ANWB-route.. daarvoor hadden we die Molenstraat niet in moeten gaan, maar metéén al naar rechts af moeten slaan en de toren over moeten slaan.. die zouden we dan pas aan het einde van de wandeling gaan zien. Maar ik wist van m’n vorige bezoek aan de stad met Noortje, dat er bij die toren een heel horecapleintje was.. en we wilden echt nog wel even een koffietje ergens drinken. Dus had ik de route een beetje aangepast hè..

Het bleek Jaxons dag niet te zijn.. hij had weer reuze veel moeite met dat bruggetje daar.. en daar zouden er nog meer van komen..! Nou ja.. niks aan te doen.. hij moest zich maar een beetje vermannen hoor.. hij had de steun van de baas hè.. het zou wel gaan lukken.
Aan de andere kant aangekomen keek ik nog even naar die prachtige deur van de toren.. óók een kunstwerk hoor.. deze ‘Pelgrimsdeur’, die door Eric Claus gemaakt werd (2014-’21). Rondom in de vele nisjes van de toren staan dan nog véle nieuwe beeldjes van Ton Mooy, daar geplaatst in 1994-’95..

Maar vriendlief was met Jaxon al verder gewandeld.. naar de eerste de beste horecazaak die open was.. koffietijd! Het was het Stadscafé.. en het was er binnen lekker druk.. én warm hehe.. ja het weer hield niet echt over afgelopen zondag.. het zou zonnig zijn, maar het wás grijs.. en kkkoud vooral. Dus af en toe ergens naar binnen was wel aan te raden..! We hadden nog een geldbedragje te besteden dat we kado gekregen hadden van onze (schoon-)moeder.. dat was voor ons 41-jarig samenzijn. Ze had gezégd voor een bloemetje, maar ik heb al zóveel bloemen staan (van m’n verjaardag) dat het ons een leuk idee leek er lekker koffie met gebak van te nemen.. en zo geschiedde hehe..

Het smaakte wel.. vriendlief ging voor de huisgemaakte appeltaart en ik voor de carrotcake mjammm! We namen zelfs nog een tweede koffietje.. en toen konden we er wel weer even tegen. Verder met de wandeling.. hiervoor moesten we het plein voor de kerk ( dat Lieve Vrouwekerkhof heet.. zal er ongetwijfeld ooit geweest zijn dan! 😉 ) oversteken..

.. waarbij ik nog het ‘nulpunt’ voor de toren zag.. het zogenaamde middelpunt van Nederland is dat..

Toen wij daar even naar stonden te kijken, bleek Jaxon iets eetbaars (?) op de stoep te hebben ontdekt en stond dat snel, voordat wij het af konden pakken, naar binnen te schrokken.. verdikke toch, stoute hond! We weten niet wát het was, maar zulke dingen hebben we niet graag natuurlijk hè.. die hond kan sowieso al tegen weinig, dus wie weet wat voor last ie ervan kon krijgen? Nou ja.. het was gebeurd, niks meer aan te doen.. we hoopten er maar het beste van (en voorlopig hebben we er gelukkig nog niks van gemerkt, van kwalijke gevolgen.. oefjes!) Een oud en smal, maar heel gezellig straatje, de Krankeledenstraat geheten, leidde ons van de toren naar de Langestraat..

Er net voor en aan het begin zag ik nog een gevelgedicht.. én een heel bijzonder uithangbord van een loodgieter.. aan dat soort dingen kan ik dus écht niet voorbij zónder een fotootje te maken..

.

Prachtig middeleeuws pandje hè.. maar ook grappige opschriften in dat straatje..

.

Bij de Langestraat uitgekomen (dat dus écht een lange straat is die door de gehele oude kern van de stad loopt en een echte winkelstraat is, maar waarvan de meeste winkels in prachtige oude pandjes zitten)..

.. weken we nóg een keer van de route af.. omdat vriendlief thuis al gezegd had, dat ie zéker de Kei van Amersfoort wilde zien! Dat is een enorme zwerfkei en daar zit een heel verhaal aan vast, maar dat heeft Hans al eens uitgebreid op z’n blog verteld hehe. Ik wist nog van de vorige keer waar die Kei stond.. dus leidde ik m’n gezelschap naar rechts, waarbij we langs deze ‘sprengel’ kwamen, wat een bepaald soort waterputmechaniek is..

(op het rechtse fotootje zie je achter de sprengel tegen de muur nog een kunstwerk.. dat heet ‘Weg naar de toekomst’ en werd in 2007 door Krijnie Beyen gemaakt)

Naar links was hierna de Zuidersingel.. daar moesten we éigenlijk heen.. maar we gingen eerst rechtdoor, op weg naar de Kei dus.. daarbij passeerden we dit pleintje (de Varkensmarkt) met dat prachtige hoekpand en een leuk Mondriaan-zebrapad..

(Piet Mondriaan, de beroemde schilder, bekend om z’n ‘gekleurde vakken’-schilderijen, werd in Amersfoort geboren.. wij zouden later langs zijn geboortehuis lopen, waar nu het Mondriaanhuis (=museum) in gevestigd is)

.. en middenop nog een beeld, bestaande uit twee delen.. eentje met een vrouw en eentje met een zakkendrager (een man dus hahahahaa!), het is uit 1984, van Marius van Beek en heet ‘Amers-voorde’. Hierna bleek dat de straat (Arnhemsestraat), waaráchter ik de Kei vermoedde te staan (aan de Stadsring), eigenlijk verboden voor honden was..! Nou ja.. we deden even net of we dat niet gezien hadden en liepen snel door.. ik laat in een volgend postje zien of we die Kei bereikt hebben of niet hehe.

(‘poffertjes van oma’ .. hahaha heeft níks met de GGOS van Hans te maken hoor!)