Tja.. de zussies belden af.. omdat het die zaterdag de 25e maart heel erg slecht weer zou worden.. niks als regen en harde wind. En ‘als ik slim was, ging ik ook niet’ had zussie ardnas nog toegevoegd. Maar jaaa.. ik ben zo slim niet.. én ik had zin in die wandeltocht van de RET, dat het openbaar vervoersbedrijf is hier in Rotterdam. Die hebben al heel lang een wandelafdeling.. en die organiseerde dus alweer voor de 48e keer de RET Wandeltocht. Ik deed ‘m jaren geleden al eens met m’n grote zus.. toen was de startlocatie nog in Noord-Rotterdam, in de remise aan de Kleiweg. Nú was die alweer voor de vijfde keer hier op zuid.. in remise Sluisjesdijk bij de Waalhaven. Toen de zussies afgebeld hadden, zat ik al helemaal klaar en dus ging ik om 9 uur maar meteen op weg, een beetje vroeger dan gepland. Het is hier maar een kwartiertje rijden vandaan, maar ik voorzag parkeerproblemen.. en die kreeg ik ook wel een beetje. Moest zo’n 700 meter bij de startlocatie vandaan parkeren, aangezien het overal al behoorlijk vol stond.. een érg populaire wandeltocht is het geloof ik.. want voor de rest is er daar maar weinig te doen in het weekend.. al is de Waalhaven wel druk met bedrijven, het Rotterdams Havenbedrijf onder andere. Dat zag ik toen ik die halve haven afwandelde, terug naar de RET-busremise dus..
Nou, ‘meteen al tien minuten lekker een beetje ingelopen’ zullen we maar zeggen hahaha! Maar het was toch nog vroeg.. en daar was de startlocatie dus..
Nou, dat gebouw leek me groot genoeg als startlocatie.. vond het alleen wel raar dat die twee bussen precies voor de ingang geparkeerd stonden.. was dat voor de sfeer? Het was gewoon een beetje onhandig vond ik.. want het bleek bij die ingang erg druk.. en dat bleek de rij voor binnen te zijn..! De inschrijftafel stond halverwege een kleine inkomhal.. die had twee deuren in en uit, maar voor één van die deuren stond in het portiek een tafel waar vanaf men koffie verkocht. Alles en iedereen moest dus door die andere deur.. en daarachter stond dus het aanmeldende volk te dringen om bij de inschrijftafel te komen..! In coronatijd was ik omgekeerd en weer naar huis gegaan kan ik eerlijk zeggen.. nu ging ik maar gelaten in die drukte op m’n beurt staan wachten, ondertussen wél genietend van die boog van dat portiek daar, waar prachtige gevelstenen in zaten..
Bleek ik volgens m’n buurman in de rij nog in de verkéérde rij te staan ook.. die was eigenlijk voor de mensen die al online ingeschreven hadden. Ja dahaaag.. ze hielpen me maar hoor.. ik ging niet meer verschuiven! Gelukkig schreef die man achter die tafel me gewoon in.. kon er zelfs pinnen!
Mijn advies voor de organisatie: zet die tafel gewoon een flink eind naar achteren! en haal die twee bussen voor de deur weg.. want die bleken ook nog eens de juiste weg om te starten te blokkeren..! Toen ik eindelijk, om een uur of 10 (!) kon starten, zag ik op m’n routeomschrijving dat ik na de uitgang vanaf het terrein naar rechts moest afslaan. Nu was ik door één hek aan gekomen en ik liep automatisch, over dat hele terrein met al die geparkeerde bussen, naar dat hek terug.. maar daarna klopte m’n routebeschrijving niet meer, want ik moest rechtsaf naar de Doklaan.. en ik wist waar die was en dat was hier vandaan naar links..! Aan een man die daar bij dat hek stond, vroeg ik of het terrein nog meer uitgangen had en hij dacht van wel.. en inderdaad.. als ik vanuit de startlocatie voorbij die daar geparkeerde bussen had kunnen kijken, had ik dat gezien pfff.. beetje waardeloze start van een wandeltocht hoor.. had al een ruime kilometer gewandeld die niet meetelde hahahha.. en de officiële route was ook nog bijna een kilometer langer dan 10km..! Een gelukje was wel, dat het nog steeds droog was.. die voorspelde regen, daar was hier in het Rotterdamse niks van te merken. Van start dus maar.. nu écht, het stond zelfs op de stoep daar hehe..
Het ging even door een woonwijk, met veel hoogbouw, maar hieronder waren ook wel tuintjes.. daar zag ik een klein stukje lente hehe..
Hierna liep ik een hele tijd langs een soort van betonnen muurtje.. met aan de andere kant een parkje.. waarbij het op de rivier aanging..
Ik las op de routeomschrijving dat hierónder een ondergrondse rioolwaterzuivering was.. de enige onder de grond die er in NL is zelfs! Vóór 1983 was hier de Dokhaven.. die is in dat jaar gedempt, waarna men hier dus die ondergrondse zuiveringsinstallatie heeft aangelegd, die voor een half miljoen Rotterdammers het afvalwater zuivert.
En toen stond ik dus aan de oever van de Nieuwe Maas.. behoorlijk winderig daar, maar met een fantastisch uitzicht naar alle kanten..
Het opvallendste object is natuurlijk die toren daar.. de 185 meter hoge uitkijktoren Euromast.. gebouwd in 1960 (net zo oud als ik dus! 😉 ) voor de Floriade (bloemen en tuinbouw-evenement dat eens in de 10jaar gehouden werd) in dat jaar, ontworpen door architect Huig Maaskant (whats in a name? 😉 ), met als inspiratie de mast van een schip met daarin een kraaiennest.
Rechts, dat wit met groene gebouwtje, is een ventilatiegebouw van de Maastunnel, die hier onder de rivier doorgaat. Naar links kijkend zag ik daar een kunstwerk staan. Het heet ‘Obelisken’ en werd door Jan v. IJzendoorn in 1998 gemaakt..
Naar rechts lopend kreeg ik nog een Rotterdams icoon in zicht.. de Erasmusbrug. Eigenlijk zie je drie bekende bruggen bij elkaar, want ook de Willemsbrug en De Hef zie je hier vandaan goed staan. Én natuurlijk ook beeldbepalende hoogbouw, als (links de bijna 160m hoge) de New Orleans en de Rotterdam (rechts naast de Erasmusbrug-pyloon).Grappig genoeg was de lucht net zo lichtgrijs als de tuien van die brug, dus die vielen een beetje weg..
En nog meer kunst hier op de oever.. ‘De Visser’ uit 2007 door Ger C. Bout en aan de andere kant van het pad ‘Vrouw II’ uit 1990 door Kees Buckens..
Die laatste stond in het gras met daarachter het ventilatie (én toegangs-)gebouw van de Maastunnel aan déze kant van de Nieuwe Maas.. daar was ik nu naartoe op weg..
Maar ik was nog niet uitgekeken daar hoor.. ik was hier nog nooit en vond dat uitzicht op al die bekende Rotterdamse iconen bij elkaar geweldig.. dus m’n klikvinger maakte overuren hahaha! En ja.. er kwam er nog eentje bij.. de ss. Rotterdam uit 1959, het vijfde schip in dienst van de Holland-Amerika Lijn (HAL) met die naam. Een stoomschip met oliegestookte stoomketels en stoomturbines. Sinds 2008 een drijvende attractie ( rondleidingen; hotel-café-restaurant) aan het Derde Katendrechtse Hoofd in de Maashaven. Probeerde álles bij elkaar in één shot te vangen..
.. maar de ss. Rotterdam moest er toch nog een beetje beter op hoor..
.. en toen de zon net effe een klein beetje doorkwam, de bruggen ook nog es.. nu mét tuien, al bleef het góéd kijken hehe..
Pal naast de ss. Rotterdam, maar dan aan de andere kant van het water van de Maashaven natuurlijk, was dan de ingang van de Maastunnel.. en daar moest ik naar binnen!
Ja, dat was wel de grootste attractie van het begin van deze wandeltocht hoor.. het ging helemaal de tunnel door, van zuid naar noord! Harstikke leuk dit rijksmonument eens door te wandelen, deed het nog maar één keer eerder.. nog vóór de grote renovatie van 2017-2019. De tunnel werd van 1937 tot1942 aangelegd.. het is de oudste afgezonken tunnel van NL. Het is zelfs wereldwijd de eerste afgezonken tunnel met een rechthoekig dwarsprofiel.. vóór deze werden altijd ronde tunneldelen afgezonken ( er moest tegen de Maastunnelwanden dan ook zand opgespoten worden om ze te stabiliseren op de rivierbodem). De architecten waren J.P. van Bruggen en Ad van der Steur. De opening werd sober gehouden.. immers: midden in WO II.. men wilde er ‘geen nazi-feest’ van maken. 😉
Naar binnen en naar beneden dus maar, op de prachtige oude houten roltrappen.. met aan weerszijden oude foto’s van de aanleg en van de latere renovatie..
Het voetgangersgedeelte is tegenwoordig van het fietsgedeelte gescheiden.. dus je hoeft nergens op te letten, gewoon lekker doorlopen.. híér kon sowieso geen regen vallen hahahaha! Bij de ingang en ook weer bij de uitgang zag ik ook nog mooie gedichten..
.
Nou.. en toen ik weer terug boven kwam, was ik dus in Rotterdam-Noord hehe.. aan de overkant van de Nieuwe Maas.
Recht vooruit verschool de Euromast zich nu achter de bomen van Het Park.. en ik moest rechtsaf.. de Westerkade op.. het tunnelgebouwtje links achter me latend..
Links een groene wal, daar is dus dat Park.. maar rechts de rivier waarop altijd wel wat te zien is, al waren het maar aangemeerde schepen (zoals de ss. Rotterdam op de achtergrond) of de rappe geelzwarte watertaxi’s die als een speer over het water schieten..
Op een gegeven moment kom je nog langs wat horeca, zoals de beroemde Ballentent (heel bekend om de gehaktballen die je er kunt eten).. en de toegang vanaf hier tot het Park.. om uiteindelijk voorbij dat Park meer in de bewoonde wereld te komen..
(echte Rotterdamse humor bij de Ballentent hahahaa!)
Hier staan niet de minste panden hoor.. hier werd goed geld verdiend ooit door de diverse havenbaronnen.. en ik kon meteen dan ook al mooie deuren scoren..
Nadat ik de laatste foto van dit postje maakte ( ja ja.. er komt natuurlijk nog meer!) zei m’n cameraatje ineens ‘geen card-ruimte meer’.. oei! Had ik niet op gelet thuis.. en nu er al zoveel nieuwe foto’s op stonden, kon ik de oudere foto’s ook niet meer zo makkelijk deleten.. alleen maar één voor één..! Hmm.. effe denken hoor.. dat moest makkelijker kunnen. En dat kón het ook.. ik ga het in het volgende deel van het verslag over deze mooie wandeltocht wel vertellen! 🙂
Nog Meer Nieuwe Maatjes! 