De zon gemist.. tóch prachtig!

Tja.. het was die zondag de 17e september wel gedaan met het mooie warme zonnige weer dat we de zaterdag ervóór gehad hadden.. maar we vonden het al fijn dat het niet meer regende. Helaas was het bij de Veluwe Zoom, het mooie natuurgebied waar we die middag nog een mooie wandeling wilden gaan doen, wel erg mistig geworden. Het was dan ook niet koud en dan verdampt die ’s nachts gevallen regen en omdat het bewolkt was, blijft dat dan hangen als mist waarschijnlijk hè! We lieten het niet aan ons hart komen.. we gingen gewoon lekker die 5km route doen..

Het wees zich allemaal vanzelf, de pijltjes waren duidelijk zat. Dus op pad..

(schaapjes in de verte onder een prachtige boom)

We kwamen nog langs een enorme villa.. mét een grote duiventil (dat groene ‘huisje’) ernaast en paardenhoofdjes aan de gevel..

Hierna ging het een schitterend beukenbos in.. en kijk es.. de foto is niet scherp, maar wilde jullie toch eens laten zien hoe enthousiast die rare hond van ons soms óók nog weleens voorop wandelt..

Hier en daar al zwammen.. tonderzwammen en dennenvoetzwammen (?)..

.

Het ging een gebied in waar je ‘grote grazers’ tegen zou kunnen komen..

Er groeiden veel en flinke varens hier.. een prachtig gezicht..

’t Was gewoon heerlijk wandelen.. af en toe kwamen we nog langs een schuurtje of iets dergelijks..

.. maar dat was alleen in het begin hoor. Voor de rest was het eigenlijk alleen maar natuur wat de klok sloeg..

(aardappelbovisten)

.

Na dat hek begon dan het heidegebied.. de heide zelf was redelijk ver uitgebloeid, maar dat geeft niet vind ik.. een heidelandschap vind ik in alle jaargetijden geweldig mooi en sfeervol..

.. de mist hing hier wel veel meer dan in het bos.. óók sfeervol, maar had wel liever een mooie zonnige blauwe lucht erboven gehad hehe..

Nou ja, het was nu zo.. we gingen er toch goed van genieten hoor.. het was redelijk druk met wandelaars, maar we liepen niet ‘in stoet’ zal ik maar zeggen hehe..

Prachtig hè, die bomen ook?..

.

De paaltjes met de pijlen waren nog steeds goed duidelijk.. je kon praktisch niet verdwalen hoor..

.

.

Af en toe kwamen we andere wandelaars met een hóndje tegen.. dat vond Jaxon steeds érg interessant hehe.. hij wacht altijd tot ze helemaal bij hem zijn.. maar soms durven die andere hondjes dat niet hè..

.

Echt heerlijk wandelen hoor.. en toen bleken we die ‘grote grazers’ ook nog tegen te komen..! Het was een kleine kudde wilde paardjes.. we vonden ze er wat verfomfaaid uitzien.. en ze leken staande te slapen..

Ze bleven in ieder geval een beetje daaps staan waar ze stonden.. dus ik kon er wel redelijk goed foto’s van maken. Jaxon had vriendlief natuurlijk wel al naar een heel stuk verderop meegetrokken, dus ik ging snel weer achter hen aan.

We zouden nu algauw bij de Posbank zélf uit gaan komen.. een grote stenen herdenkingsbank is dat. Iets voor een volgend postje.. dat dan tevens het laatste is over dit leuke weekendje weg in eigen land! 🙂