Dordt is altijd mooi..

De geboortedag van m’n vader was 14 november.. en dat viel dit jaar op een zondag. Omdat ik dan toch even een bloemetje op z’n graf wilde gaan leggen op de Dordtse begraafplaats, zei ik tegen vriendlief ‘ooh.. laten we dan weer eens een wandelingetje in het historische centrum gaan maken..!’ en vriendlief was daar wel voor te porren. Het was voor hem alweer even geleden dat ie in die mooie oude stad rondwandelde.. hij wilde wel weer eens een stukje langs de havens zei hij, altijd mooi.

In het gras rondom Essenhof, zoals de Dordtse begraafplaats heet, stonden ook nog vele paddenstoelen.

We parkeerden, nadat we de bloemen weggebracht hadden, onder de Zwijndrechtse brug, want daar is het gratis en we keken daar ook nog even naar de streetart op de brugpijlers..

Vriendlief wees nog op de oever langs de rivier daar.. en zijn oogjes twinkelden hehe.. ah ja! dáár hebben we in onze verkeringstijd nog es úren zitten zoenen op een bankje..! hahaha mooie herinneringen brengt zo’n wandelingetje in Dordt altijd boven haha..

In plaats van een enkel bankje stonden er nu picknickbanken.. nou ja, het is wel een mooi plekje daar aan het water, maar ik vraag me wel af wie er gaat zitten picknicken hoor.. dit is best een drukke weg er langs!

In het skatepark waren nieuwe beschilderingen te zien op de betonnen palen.. die rode treinen rechts kende ik al wel.

We staken over naar de Draai.. grappige naam voor een straat, die komt van de draaibrug hier aan het einde ervan. Mooi uitzicht over het water van de Kalkhaven heen op de Grotekerk..

Het draaimechaniek van de brug is bij déze goed te zien. De Mazelaarsbrug wat verderop bij de kerk is óók een draaibrug, maar bij die zit de draai in het midden eronder.

Aan de overkant het oude pand van Teerlink Motoren Reparatie.. dat staat daar al zolang ik leef.. in zowat deze zelfde slechte staat. Heb er nog weleens een feestje bezocht, op de zolderverdieping.. en toen dacht ik al ‘straks stort de boel in!.. en als het in brand vliegt gaan we er hier allemaal aan..!’.. maar ja.. als je jong bent durf je al wat meer hè..! 😉

Nu heeft iemand het in 2015 aangekocht en die wil het terug brengen in de oude staat.. óóit schijnt het een café te zijn geweest en dat wil die man het wéér maken.. het is er ook wel een prachtig plekje voor daar. Maar de gemeente werkt niet bepaald mee.. en de monumentenstatus van het krot ook niet..! Ik denk dat de gemeente beter een beetje water bij de wijn kan doen.. één kant van het pand begint al te verzakken.. straks vált er nog maar weinig op te knappen denk ik.. maar misschien zijn ze dáár wel op uit..?

Wij wandelden over de Buitenkalkhaven verder.. en daar kun je toch ook zien, dat je met moderne materialen zo’n oud pand prachtig op kunt knappen.. ik vind die ramen daar bijvoorbeeld best mooi. Zo’n stoere deur is voor mij sowieso altijd een fotootje waard hehe..

We liepen over de Bomkade verder, voorlangs de oude Korenbeurs..

Een neoclassicistisch ontwerp van de in Dordrecht bekende architect G.N. Itz (er staan hier nog vele gebouwen van zijn hand) uit 1834.

Een erg herkenbare stijl, dat neoclassicisme.. men kan er altijd een soort van Griekse tempel in ontdekken, met die zuilen en zo’n driehoekig timpaan hè. Het oude glasraam in een pand even verderop vond ik ook leuk.. dat lettertype en dat héle korte telefoonnummer.. hahaa!

Over de Leuvehaven heen weer zicht op de Grotekerk, ook wel Dordtse dom genoemd, we zouden er even later voorlangs wandelen..

De Prinsenstraat overstekend kon ik het niet laten die panden op de kopse kant daar vast te leggen..

.. plús het kleine brugwachtershuisje aan ónze kant bij de Leuvebrug. Ik ken de geschiedenis ervan.. de recentste dan, dat ook op een infobordje staat dat aan de gevel hangt. Van dat de bekende Dordtse schrijver en dichter C. Buddingh daar soms zat te werken.. kan me niet voorstellen dat dat een erg rústige werkplek was trouwens, maar goed hehe.. in 1958 (vriendliefs geboortejaar!) was het er vast nog niet heel erg druk met verkeer.. zoals nu. Het mooie is, dat wij dus net op de Dordtse begraafplaats geweest waren en daar heb ik ooit toevallig zijn grafsteen op de foto gezet..

En het was nog bijna zijn sterfdatum ook.. op 10 dagen na..!

Vanaf de Leuvebrug kiekte ik richting de Pottenkade de Voorstraathaven.. er kwam zojuist een bootje aangevaren.. mooi gezicht. Ik nam er twee foto’s van.. de laatste gebruikte ik als subheader bij deze postjes over ons Dordtse herdenkingstochtje hè..

Vriendlief mocht de route bepalen en hij stapte resoluut naar de Mazelaarsbrug (daar was ie dan, die ándere draaibrug) om een klein stukje langs de rivier (de Oude Maas is dat hè) te wandelen..

Dat kleine huisje aan de andere kant is het Zakkendragershuisje.. daar werden de zakkendragers ooit van hun werk voorzien. Er hangt nog een bel aan, die geluid werd als er werk te verdelen was. Een ‘mazelaar’, zoals de brug en ook het straatje hier heten, is een ander woord voor zakkendrager. Er is trouwens aan de andere kant van de havens nog een Zakkendragersstráátje.. een lang smal steegje, ook met een bel erin. Ook hier werden zakkendragers aan het werk gezet. Dordrecht was ooit zó’n drukke havenstad, dat de aanvoer van verschillende goederen (de belangrijkste die in Dordt verhandeld werden waren graan en wijn) op verschillende locaties plaatsvond.. déze kant van de stad was de graankant (vandaar ook dat hiér de Korenbeurs was hè), de andere de wijnkant.

Het ging de Hooikade op.. die ken ik goed, want daar legt de waterbus vanuit Zwijndrecht aan en die nam ik meestal als ik de grote Dordtse Kerstmarkt of het Dordt-In-Stoomfestijn bezocht.. leuk zo’n stukje varen! Ik lette nu eigenlijk meer op de bebouwing daar aan die kade.. want ik zag wat leuke kleine details, die me nog niet eerder opgevallen waren. Een deurkloppertje in de vorm van een schep.. ook grappig! En wat wapens in een raam.. dat soort dingen vind ik altijd mooi. Naast een voordeur dan nog een stukje huisvlijt volgens mij.. een paar schaapjes.. heb effe goed gekeken, want die wil ik ook wel maken hahaha..

Vriendlief en Jaxon waren ondertussen al doorgelopen en bij de mooie oude Catharijnepoort uitgekomen, één van de slechts twee stadspoorten die nog bewaard gebleven zijn, deze zelfs nog in de oorspronkelijke vorm.. de Groothoofdspoort aan de andere kant van de stad was iets ouder, maar is in de 17e eeuw nogal stevig gerenoveerd en veranderd.. een flink stukje meer gedecoreerd geraakt zal ik maar zeggen hehe..

Het léék even of Jaxon nu ook nog een poortenfobie had ontwikkeld, maar nee, hij wilde slechts snuffelen aan die plantenbak daar hahaha!

We gingen uiteraard de poort door (verder doorlopen kan niet, dan beland je in de Nieuwe Haven hehe).. we maakten zodoende een rondje om het Maartensgat, zoals dit haventje heet..

De Engelenburgerbrug bleek helemaal afgebroken (ook voor een flinke renovatie?), maar er was gelukkig een noodbrug naast aangelegd. Nog een kiekje van de Nieuwe Haven dan vanaf die noodbrug (dat kan straks niet meer hè haha).. met de Lange IJzerenbrug in de verte eroverheen..

.. waarna we over het Blauwpoortsplein uiteráárd de Hoge Nieuwstraat in wandelden. Mensen die hier nog niet zó lang lezen, weten waarschijnlijk niet wat daar zo ‘uiteraard’ aan is, maar dat is dus de straat waar ik geboren ben.. en waar m’n ouders hun gezinnetje opgestart zijn.. en het wás natuurlijk een soort van herdenkingstochtje hè op die 14e november.. dus die straat gingen we zéker niet overslaan!

Dit was NIET mijn geboortehuis hoor hehe.. maar wél prachtig hè, die deur.. met dat hoofd erboven! Die houdt je in de gaten als je daar aanbelt..! hahaha!

Er staan hele mooie panden, maar ook hele eenvoudige, mijn ouders hadden het niet breed.. ze woonden bij m’n oma (van moederskant) in op de bovenverdieping..! Het leuke is, dat ik een poosje geleden héél wat oude fotootjes van grote broer doorgemaild kreeg, die hij gescand had uit de oude fotoalbums van m’n ouders.. en daar waren er bij van deze straat..

m’n pa als jongeman

De rode pijltjes op twee van de foto’s wijzen naar een zelfde pand.. een heel herkenbaar pand! Mijn ouders woonden overigens dus op dit stukje, in één van deze huizen links. Maar de huisnummers zijn sindsdien veranderd en ik weet eigenlijk niet welk pand het preciés was. ***update: M’n grote broer heeft me inmiddels wijzer gemaakt hehe.. waar ik geboren ben , was dat huisje waar die wit met lichtblauwe meubeltjes voor staan.. het tweede van links, het middelste van de drie witte huisjes. Ik was abuis met te denken dat het gezinnetje toen nog boven m’n oma woonde.. ze waren daar nadat de twee oudsten geboren waren al uitverhuisd naar een huisje aan de overkant van de straat. Daar is m’n middelste broer geboren.. en daarna weer zijn ze dus naar dit kleine witte huisje (dat nu nummer 19 is) verhuisd om kindje nummer vier en vijf (ik zei de gek) te krijgen. Een heel verhaal maar het moet juist zijn hè.. en ik weet nu eindelijk zeker wat preciés m’n geboortehuis is hehe.

Bijna aan het einde van de straat staat er een opvallend pand tussen (waar op de foto’s dus de rode pijltjes naar wijzen).. dat pand is Huis Mayerling.. er hangt een infobordje bij..

Met Huis Mayerling sluit ik dit eerste postje over deze voor mij best bijzondere wandeling af. In een volgend postje gaan we verder, alsmaar langs het water hè.. het mooiste stukje van Dordt ligt echt aan het water! Niet zo gek als je bedenkt dat héél Dordrecht op een eiland ligt..! hehe!