Ook aan mooie liedjes..

We waren dus weer met een redelijk grote groep aan het klimmen op de Ubrieux.. en ook de kleintjes deden weer goed mee. Het jochie van 9 (van het jonge gezinnetje) mocht meeklimmen met de andere vader met z’n tienerzoon.. zij klommen op niveau 2 van de Ubrieux, wat een enórme, tweetouwlengtes hoge, wand is.. dat zag er indrukwekkend uit met dat kleine ventje erop..

Ik ontdekte ineens nog wat late leeuwenbekjes in het groen.. en kiekte nog wat meer groeisels daar hehe..

• 

• 

Jaxon lag geheel op z’n gemakje weer diep in slaap.. en jawel.. wéér een steen(tje) als kussen hehe..

Nou ja.. gewoon weer een prima dag.. zéker voor eentje die volgens de voorspellingen een natte verregende dag zou worden.. niet dus.. heerlijk klimweer! Ook fijn voor het gezinnetje, want voor hen was deze dag hun laatste.. zij gingen vrijdag alweer richting NL, waar verplichtingen wachtten..

Na een heel genoeglijke dag gingen we weer terug naar de camping, maar de mannen hadden zichzelf een biertje op een terras beloofd. Dus toen iedereen zo’n beetje gedoucht was en vriendlief en ik de wing weer opgeruimd hadden, trokken we naar het dorp.. om te zien dat daar iets gaande was. We hadden eerder al gezien dat de helft van het grote parkeerterrein tegenover de horeca afgezet was voor die dag.. en we wisten al niet waarom. Maar er was dus iets van een sportdag of een sponsorloop voor de schoolgaande jeugd. Vlak na de brug stonden vele klassen klaar om de deelnemers aan een hardloop- of fietsrondje toe te juichen.. het was best heel gezellig en leuk om mee te maken, al die enthousiaste jongelui. En het drankje op het terras smaakte ook wel hehe..

• 

• 

Toen we ‘savonds na het borrelen, in de kring met de rest, bij de tent terug kwamen, bleek de voerbak van Jaxon (was nog niet helemaal leeg geweest en dus maar even tegen de katten een geel vaatdoekje erover gelegd) bezocht te worden door wildlife..

En toen wachtte ons nog een hele mooie vrijdag.. eentje met ook weer prachtig weer en ook een prachtige invulling, want we zouden naar dat wat verder weg gelegen nieuwe klimgebiedje gaan en dát, plús de route heen en terug, zou echt heel erg de moeite blijken te zijn! Het gebiedje was bij een dorpje dat Ville d’Auzon heette (als ik het me goed herinner).. we reden er in karavaan heen en degenen die er eerder al geweest waren en dus de weg wisten, reden voorop..

Veel wijngaardjes onderweg.

Weer een colweg.. en ook weer een eenzame fietser hehe.

Daar rechts van het midden weer de torentjes op de Mont Ventoux

Na ook nog een kleine omweg te hebben moeten maken wegens wegwerkzaamheden, kwamen we toch nog na een uur aan waar we moesten zijn.. de parkeerplaats bij het klimgebiedje. Hier vandaan liep een gravelpad gestaag naar beneden naar waar de klimroutes waren. Je kon ook heel steil langs een staalkabel afdalen.. maar dat gaat natuurlijk niet met een hond, dus vriendlief en ik gingen over het pad.. we waren de enigen op de heenweg.. en op de terugweg ging iederéén over dat pad.. haha weet niet hoe moeilijk dat steile paadje was hoor, maar vast niet héél erg gemakkelijk..!

Het pad was bijzonder gemakkelijk en ging er met een bocht rechtstreeks heen.. alleen had ik natuurlijk wel die eigenwijze man bij me, die dacht dat ie er via een mini-zijpaadje van dat pad sneller kon komen.. NIET DUS!.. stonden we nóg bovenaan de routes zonder naar beneden te kunnen daar. Terug naar het gravelpad en in notime waren we er.. pfff!

Het klimgebied lag meteen aan dat pad.. dus niks geen geklauter over rotsblokken voor mij. Het was een mooi gebiedje met boompjes voor de nodige schaduw en ook weer zo’n nieuw wc-tje.. heerlijk! Van mij mogen ze hier vaker gaan klimmen als we weer eens in Buis zijn hoor!

• 

• 

• 

• 

Prachtige blauwe lucht weer hè.. wat hebben we geboft met dat weer!

Pas om een uur of vier werd er weer ingepakt.. en wandelden we dus allemaal over het langere pad terug naar de parkeerplaats bovenaan de rotsen. Ik zag nog wat ‘kunstwerken’..

• 

• 

We reden ook weer in karavaan terug.. en dat ging ook weer over een geweldig mooie route.. heb er echt van genoten hoor.. het waren dan ook eens géén kleine smalle weggetjes.. de grotere kunnen gewoon ook mooi zijn daar..

• 

• 

• 

• 

Op het laatste fotootje rechtsonder staat.. Montbrun weer! Dus de route daarná kende ik wel.. ook weer mooi! Om een uur of vijf waren we allemaal weer terug.. we hadden geen haast, want we gingen ook deze avond niet koken.. maar lekker een pizzaatje eten. Gingen we om een uur of zeven met z’n allen naar l’Escale.. bleek die dicht..! Er hing een briefje op dat ze gesloten waren voor hun jaarlijkse vakantie.. tot en met 4 januari..! ‘Fijne feestdagen! stond er nog onder hahaha! Nou ja.. voor een pizza zijn er nog wel meer adresjes in Buis hoor.. de bekendste zit op de hoek meteen na de brug.. l’Étoile geheten. Dus daar maar heen.. en hoewel het er druk was, konden we er nog wel terecht met z’n achten! Enfin.. de meesten bestelden een pizza, eentje een salade.. en toe ging een enkeling voor tiramisu, maar de meesten namen gewoon een koffietje.. het was sowieso een aangename afsluiter..

De pizza die de meesten namen heette Mont Ventoux.. met geitenkaas.. maar ik vond ‘m niet wit genoeg voor die naam eigenlijk.

Hierna deden we nog een rondje in het donker, als voorlopig afscheid weer hè..

• 

• 

Tja.. en toen de slaapzakjes in hè.. want de meesten van ons vertokken de volgende ochtend.. de ene al wat vroeger dan de andere. De twee oudere mannen het vroegste, om zes uur.. maar wij niet veel later hoor, want we werden ook al vroeg wakker. Maar we wilden niet vóór 7 uur de grote weg op moeten draaien, want daarvóór waren de bakkers op de weg er naartoe nog niet open.. en we wilden wél broodjes kopen voor onderweg bij de koffie, die we, ’s morgens vers gezet, in een thermos mee de auto in nemen! Dus toen we om half zeven klaar waren om te vertrekken was dat precies goed.. het is een uur naar de A6 vanuit Buis. Onderweg, in Mirabelles-les-Baronnies, zagen we een bakkertje die al open was en kochten er onze broodjes. Nu alleen nog tanken bij het supermarktje vlakbij Grignan.. laatste (goedkope) tankstation voor de grote weg dus.
En daar, op de pomp die vriendlief gebruikte, lag een vergeten portemonnee..! Een beetje achter een hoekje, maar ik zag ‘m vanaf mijn plekje in de auto precies liggen.. en wees vriendlief erop. Toen hij klaar was met tanken, pakte hij die portemonnee en keek erin.. hij zei later dat ie ‘m weer terug gelegd had als het van een Frans iemand was, want dan had ie weinig kunnen doen. Maar hij zag meteen een Nederlands rijbewijsje zitten.. en toen ie die eruit trok zag ie een bekend koppie.. eentje die we de hele week al gezien hadden..! Jawel.. één van de klimvrienden die eerder vertrokken waren, had die portemonnee daar laten liggen! Toevallig hè.. zo zie je dat toeval wél bestaat! In de auto belden we hem even.. en hij was er al achter gekomen, maar pas op de grote weg, toen ie bij een benzinestation wat broodjes had willen kopen. Nu waren ze op de weg terug naar afslag Montélimar-Sud.. daar zouden we hen dan treffen, want daar waren wij ook bijna. Kan wel zeggen dat ie héél erg opgelucht was..! hahahaa.. ze konden hierna met een geruster hart hun weg terug naar huis aanvaarden..

• 

• 

De tankfoto maakte ik op de heenweg.. maar is bij diezelfde benzinepomp. De rode auto is van de vergeetachtige vriend.. ze reden even een stukje gelijk met ons op op de A6, maar gingen op een gegeven moment toch harder en toen raakten ze uit zicht.

En wij ook.. het was die dag ook heel mooi weer, heerlijk om te rijden hoor. Ik kiekte nog een watertoren, die met de reclame voor deze mooie vakantiestreek erop..

.. en een paar keer de Rhône.. onder andere toen we door Lyon reden, langs dat bijzondere museumgebouw daar..

• 

• 

Mooie wolkenluchten kregen we.. en eigenlijk namen we het mooie weer gewoon mee naar huis hè hahaha..

En dat konden ze wel gebruiken daar in de lage landen.. want er waren nogal wat onstuimige herfststormen geweest zo hoorden en lazen we later.. met een windhoos in buurgemeente Barendrecht aan toe..! Dat hadden wij allemaal lekker gemist hehe! ’t Was gewoon een heeeerlijke vakantie.. en daar moeten we nu dan maar even op gaan teren hè. Want de volgende vakantie, tjaa.. dat wordt pas mei.. áls dat corona geen roet in het eten blijft gooien natuurlijk..!