Héél anders..

Vorig jaar deed ik ‘m al.. de Graafstroomtocht van de wsv. ‘Nooit Gedacht’ in Oud-Alblas.. een echte poldertocht was dat toen.. en ik had niet anders verwacht daar in de Alblasserwaard hehe. Maar voor déze editie stond er op hun site dat ‘het héle andere routes zouden zijn, met zoveel mogelijk groen’. Nou vond ik het vorig jaar ook al lekker groen hoor, maar goed.. blijkbaar wilden ze eens wat anders. En wij, de zussies, nichtje en ik, wilden ‘m sowieso wel doen. Ik wist nog wel van vorig jaar dat de boel er érg vol geparkeerd stond, omdat er gelijktijdig met de tocht een grote rommelmarkt van de kerk midenin het dorp was.. ik moest toen op het gras langs een weg parkeren.. en dat was dit keer niet anders, want jawel! de kerk (óf de wandelvereniging) was wéér zo slim geweest het gelijktijdig te doen, de rommelmarkt en de wandeltocht..! Nou ja.. we konden die auto toch weer kwijt (op het gras naast een weg hehe), dus op naar De Beemd, het evenementengebouw wat de startlocatie was..

Toen ik na het inschrijven nog even naar de wc geweest was, stond m’n wandelgezelschap al buiten te wachten.. we konden op pad, voor onze 10km-route. Het ging meteen het dorp alweer uit en jaja.. daar stond zo’n bord hahahaa meteen al de traditionele grelfie..

Maar toen dus echt van start.. de dames hadden er weer zin in..

.. echt de boerenbuut’n hier hoor.. maar behalve boerderijen (mét schaapjes in de ‘tuin’) stonden er ook enorme villa’s..

En terwijl zussie Ardnas een kat liet schrikken door er een foto van te willen maken..

(die lág lekker te soezen op dat bankje, maar glipte toen geschrokken door dat raampje naar binnen)

.. moesten we afslaan naar links, om metéén weer naar rechts af te slaan..

(sommige mensen hebben hun eigen ‘allee’ hehe)

.. richting het eerste ‘groen’.. het Alblasserbos. Dat kende ik wel.. was er ooit met m’n twee oude schoolvriendinnen uit Papendrecht om Axel uit te gaan laten en meteen een mooie wandeling te doen. Leuk om er na al die tijd weer eens door te wandelen..

Ik wist dan ook, dat we aan de andere kant uit zouden gaan komen op de parallelweg naast de drukke rijksweg A15.. een minder leuk stukje , maar ja, dat kan altijd wel in een wandelroute zitten natuurlijk.. je moet van A naar B zien te komen en dat kan in ons drukke landje nooit altijd helemáál door het groen. Hier langs de parallelweg bloeiden gelukkig nog mooie veldbloemen. We wandelden dus naar het dichtstbijzijnde viaduct om die rijksweg over te steken, waarbij we ook nog over het spoor kwamen..

Over de weg wachtte dan aan de andere kant de gemeente Papendrecht..

Daar aangekomen liepen we meteen te ver door, in de richting van een rotonde.. gelukkig lette nichtje (die meestal degene is die de route in de gaten houdt, de rest kletst te veel hahaha) goed op en had in de gaten dat we het graspad dat we op moesten al voorbij waren.. klein stukkie terug en dan naar rechts dat paadje op dus..

Het was een ‘hondenuitlaatzone’.. we moesten dus een béétje uitkijken waar we onze voeten neerzetten haha, maar het was voor de rest wel een heel mooi paadje, tussen twee sloten in, met van alles te zien aan mooie veldbloemen, zwanen met jongen (al verscholen die zich gauw onder een bruggetje hehe), en mooie huizen en zo. Het was alleen wél een héél lang pad.. heel Papendrecht langs hehe.. steeds weer een hekje uit en weer in om dwarsstraten over te steken.. maar okee, het wás groen..

Uiteindelijk kwam het uit aan de rand van het plaatsje, waar we nog één brug over moesten..

.. ooit was een brug een ‘kodak-moment’ zoals wij dat noemden, een foto-poseermomentje.. en ik liet de oude tijden even herleven door hier weer een grelfie te nemen..

We kwamen langs een vijvertje.. en daar stond, zomaar in het niks, een mooie bronzen plaat met een gedicht erop.. leukkk..

.

Terwijl het Papendrecht nu echt uitging, kiekte ik nog wat mooie bloemetjes.. een verwilderd roosje, dat enórm rijk bloeide.. en wat jacobskruiskruid..

.

Algauw ging het nu de aangrenzende gemeente Alblasserdam in, maar dat was maar een bijzónder saai stukje hoor.. over een dijkje met aan de ene kant bedrijven en aan de andere kant eerst ook bedrijven en later de rijksweg in de verte..

.. blij toe dat ik nu niet in m’n eentje op wandel was..

.. met z’n allen hielden we de moed er wel in. En we wisten ook dat het nu op de rustpost aan ging.. die hadden we immers vanuit de auto op weg naar Oud-Alblas al zien staan, daar net naast de Brug over de Noord..!

De enórm donkere lucht die we ook aan zagen komen, was wél weer om de moed van in je schoenen te laten zinken..

.. maar kom, die rustpost kwam wellicht precies mooi op tijd om te kunnen schuilen.. we zagen het grijze punttentje daar aan het einde van deze weg al staan hè. We gingen wel even van het fietspad af om op die grotere weg verder te wandelen, nadat we bijna door een wielrenner van onze sokken gereden waren. We vroegen ons af waarom die niet gewoon op die nu heel stille weg reed (zal naar die bedrijven daarachter leiden, maar daar was op deze zaterdag geen bedrijvigheid te bekennen).. en bedachten meteen ook maar dat we stom waren daar zélf niet te gaan lopen hahahaa!

Of we het droog hielden en hoe groen de tocht verder verliep, laat ik in een tweede postje over deze Graafstroomtocht zien.

.