Blogmeeting in eigen stad!

Ik las op de blog van Margriet, dat zij de OpenDakdagen hier in Rotterdam bezocht had.. dan kun je op bepaalde tijden de daken van sommige gebouwen op, wat verder natuurlijk nooit kan.. krijg je unieke uitzichten op de stad uiteraard. Dat soort dingen lees ik in de krant en vergeet ik daarna meteen altijd.. jammer, want het lijkt me wél leuk hehe. Margriet was ook op het dak van de Maassilo geweest.. en dat is hier dichtbij.. op zuid, een groot somber betonnen gebouw, waar ooit dus graan in opgeslagen werd, maar nu al jaren een uitgaanscentrum is, een heel hippe scene waar ik (dan ook) nog nooit geweest ben hehe. Ze maakte ook nog wat fotootjes van de street-art beneden, op de pilaren van het metro-viaduct.. die ken ik dan weer wél, want ik deed al eens, in coronatijd (2021), bijna de hele street-art-route die in de oude stadswijk daar, de Afrikaanderwijk, de boel een beetje opfleurt. Margriet wilde die ook weleens doen, maar zag dat in haar uppie niet zo zitten.. ‘nou, dan gaan we toch een keertje samen?’.. mailde ik haar. Zo gezegd, zo gedaan.. dinsdag de 11e juni spraken we af bij station Maashaven, zij kwam met de metro, ik met de tram..

Ik was aan de vroege kant.. had een tram te vroeg, maar wilde haar natuurlijk niet alleen lang laten wachten daar. Ik zou me wel vermaken met alvast wat fotootjes van de omgeving te maken.. het beeldje van de muskusos, gemaakt door Tom Waakop Reijers, voor het hotel daar bijvoorbeeld..

Maar het weer die ochtend zat niet echt mee.. ik was nog niet overgestoken of het begon te plenzen..! Snel terug maar naar de tramhalte om daar onder het afdakje van te schuilen. En toen ging m’n phone.. en was Margriet er ook al. Niet zo’n fijn welkom voor haar in mijn woonplaats, met zo’n soort van wolkbreuk hehe.. gelukkig duurde die niet zo heel erg lang. Toen het wat minder werd, gingen we maar es op pad.. onder het metroviaduct liepen we toch ook nog een beetje droog. Ik kiekte nu niet álle pilaren meer.. dat deed ik al eens hè, maar deze twee zwartwitte, van de streetartists ‘Bier en Brood’ en ‘Said Kinos’, mochten nog wel een keertje..

Uiteraard legde ik (wij!) ook de Maashaven wel vast.. da’s toch hét beeld van havenstad Rotterdam.. het water.. deze keer met nog steeds wel dreigende wolken erboven..

.

We passeerden ‘De Dijkwerkers’, een beeld van Ek van Zanten uit 1970..

.. en dus nog heel wat murals op de pilaren.. de mooiste/leukste laat ik in een collage zien..

Rechtsonder is dan weer net géén mural.. maar een herinneringen aan de start van de Tour de France, die in Rotterdam was in 2010 hehe.
We liepen ondertussen gezellig te kletsen hoor.. het was voor het eerst dat we elkaar in het echt spraken, maar zoals meestal wel het geval is met de ‘blogmeetings’ die ik heb gehad: het klikte goed. Je kent elkaar blijkbaar toch al redelijk goed van alles wat je van elkaar op de blogs leest hè. 🙂

De regen kwam af en toe nog even terug.. maar dat deerde niet hoor, het viel niet meer zó hard.. en anders deed ik m’n capuchon wel op. Omhoog fotograferen moet je dan natuurlijk wel een beetje mee opletten, maar kon het toch niet laten, toen ik dit gevelgedicht op één van de kantoren naast metrostation Rijnhaven zag.. ik wist zeker dat het van de bekende Rotterdamse dichter Jules Deelder was.. heb het thuis opgezocht en inderdaad.. het was van hem. Er ontbrak alleen een stukje aan.. dat kwam hen zeker niet zo goed uit hehe. Ik zette het er zelf maar bij dan..

We gingen nu aan de andere kant van het viaduct oversteken.. want dáár zit wel één van de mooiere werken, die ik Margriet zéker wilde laten zien, dat van Telmo Miel en Smug.. een fietster met een wel heel bijzondere passagier hehe. Tot mijn verbazing waren er nog een paar bijgekomen op dat wooncomplex, eentje van Ricaordo van Zwol in de onderdoorgang en aan de achterkant een grote van ‘Jan is de Man’.. ‘Rocket to the Moon’ geheten..

.

Altijd leuk om zelf ook nog nieuwe te kunnen ontdekken!

Hierna was het even een eindje lopen naar de volgende.. en een beetje zoeken, want deze wijk is onderhevig aan sloop en nieuwbouw en dan moet je soms wel een beetje om de bouwterreinen heen lopen hè. Was éven een kléín beetje de weg kwijt, maar gelukkig vond ik die weer terug, want ‘Pinochio’ van Super A wil je natuurlijk niet missen, dat is echt een hele mooie, vond Margriet ook..

Hierna werden we even teleurgesteld, doordat een onderdoorgangetje, waarvan de muren helemaal door murals versierd waren geweest, compleet ondergekalkt en -gespoten waren door knoeiers, die blijkbaar nooit van die erecode onder graffiti-spuiters gehoord hadden.. dat je andermans werkt niet zomaar overspuit.. echt zonde. Er bleken dan ook nog door die sloop enkele werken verdwenen, waaronder de mooie ‘pauw’ die ik drie jaar geleden nog wél had kunnen bewonderen. Gelukkig blijft er nog wel genoeg over hoor.. en kon ik Margriet laten genieten van een paar mooie verschillende werken in de volgende straten. Bovendien genoten we ook nog van een heerlijke geurende jasmijnstruik, die in een geveltuintje stond hehe..

(de vleermuizen zijn van Nina Valkhof, die kleurige naïeve is van Ready2Rumbl)

(linksboven gemaakt door Didier (Jaba) Mathieu, linksonder door Said Kinos, rechts is van WOES)

We slingerdeslangden door de straten.. en kwamen zo vanzelf van alles tegen. Maar ineens zag ik een hele schutting vól met vogelafbeeldingen.. het deed me denken aan de Vogelbuurt in Dordrecht, waar ze ook dat thema hadden aangehouden voor de diverse grote murals daar (waarvan ik niet weet of die er nog zijn, want toevallig is ook díé wijk voor een groot deel gesloopt ondertussen om er nieuwbouw neer te zetten!).. maar dít hier heette geen Vogelbuurt. Een man die er blijkbaar werkte en er net vandaan kwam, vertelde dat hier tegenwoordig Vogelklas Karel Schot gevestigd is.. dé opvang voor gewonde en zieke vogels (en egels dacht ik) in Rotterdam.. ahaaa.. vandaar dus!

.. mooi hè.. had ik ook nog niet gezien! Dit hele stukje niet trouwens, dat had ik in 2021 helemaal gemist. En er waren nog andere te bezichtigen, die kwamen we tegen toen we naar het Afrikaanderpark toeliepen..

(door Ilse Weisfelt)

Hier was ik de vorige keer dus niet geweest, alles was voor mij ook nieuw haha! Net voor we het moderne park hier in gingen, zag ik nog wat beestjes.. namaak..

(‘Nijlpaard’, door Robbert Jan Donker gemaakt in 1970)
.. en echt..

(‘Nijlgáns’.. door z’n papa en mama gemaakt, weet niet wanneer hahaha!)

Links was nu een brug naar de ingang van de botanische tuin.. had het thuis opgezocht, want het leek me wel wat voor een tuinierster als Margriet is ;-).. maar helaas.. dicht op dinsdag! Echt jammer, want hier hadden we wellicht ook een kopje koffie kunnen drinken.. waar dat nu dan zou kunnen wist ik niet, het is niet echt een uitgaanswijk hier hoor..

Op de betonnen rand van de vijver hier waren allemaal gestileerde vogels te zien.. verder een érg modern park.. voornamelijk grote grasvelden. Maar daar, in de verte, was dan nog een schildering.. niet op een muur, maar het hoorde wel bij de route, dus we gingen die kant maar op dan. Onderweg kwamen we, behalve over deze versierde stoeptegel met een zonnetje erop..

.. (en die wilden we zo onderhand wel es zien.. en we werden op onze wenken bediend!) ook nog langs een Koningsboompje..

.. en toen dus langs dat ‘huisje’?? weet niet precies wát het was, wellicht iets waarin spullen voor de jeugd in opgeslagen liggen?.. in ieder geval.. er was een mooie beschildering op, van Erico Smit. Ik nam nog een foto terug naar het park.. het lag er wel héél rustigjes bij, niemand te zien, behalve dan een dikke rat (niét op de foto) die er rondscharrelde en me de rillingen bezorgde hehe..

Desalniettemin begonnen we tóch zo onderhand weleens zin in een bakkie koffie te krijgen.. en hier, waar ’t op woensdag en zaterdag markt is op het grote plein, zou zeer waarschijnlijk de beste kans zijn dat ergens te kunnen gaan gebruiken. Nouu.. dat viel nog harder tegen dan ik al dacht.. veel cafés, maar die waren allemaal dicht.. waarschijnlijk alleen op die marktdagen open? Gelukkig zag Margriet bij een Surinaams eethuis de deur open staan.. daar naar binnen dan maar. En jawel, op ons vragen of we er koffie konden krijgen werd bevestigend geantwoord.. en we zochten op de bovenetage een plekje. Simpele koffie, maar ze vroegen er dan ook niet de hoofdprijs voor.. en het smaakte best. Even van de voeten was ook lekker hehe..

.. én we konden er even naar de wc.. ook altijd fijn.

Het ging de hele tijd al van kwekkerdekwek natuurlijk.. en onder de koffie nog wat meer hehe.. heerlijke afleiding voor mij hoor.. sowieso is momenteel álles beter dan dat stille lege huis thuis, maar vond het echt heel erg gezellig, zo samen op stap. Na de koffie gingen we nog wat laatste murals opzoeken.. en tot mijn verrassing kwamen we daarbij langs een buurthuis, dat ooit ook onderdeel was van de stichting, waar ikzelf 11 jaar lang voor gewerkt heb als peuterleidster (in een andere oude stadswijk op noord, Crooswijk).. wist helemaal niet dat dat hier zat. Er was in de doorgang ook nog een simpele, meer grafische, mural ook..

door Thomas en Jurgen

Dat was trouwens na een héle grote mural, op de liftkoker van een groot flatgebouw, die er helemaal niet meer was..! Een schilder, die er nog mee bezig was, had het kleurige kunstwerk voorzien van een nieuwe saaie groene verflaag, want ‘dat was rustiger aan de ogen’ zo vond hijzelf. Weet niet of die opvatting daar door meer mensen gedragen werd, maar ik vond het knap zonde! Had het de vorige keer nog kunnen kieken..

.. staat toch leuk bij die kleurtjes op die galerijen? Nou ja.. het is weg dus.. het is effen groen nu. Aan de andere kant van het gebouw was ook een liftkoker (als dat het is hoor.. dat denk ik maar hehe).. en daar bleek er wél nog eentje op te staan, van Collin van der Sluijs. We hadden ‘m ondanks z’n grootte bijna niet gezien, het was een héle andere dan die weggeverfde, niet zó opvallend, maar bijzonder mooi. En déze had ik in 2021 ook weer helemaal niet gezien!
Met deze eindig ik dit eerste postje over deze leuke blogmeeting met Margriet.. over het laatste stuk maak ik nog een tweede postje. 🙂

.