Zwaaien met die handjes! ;-)

We waren in het Zuiderpark aangekomen, Jaxon en ik, op dinsdag de 14e maart, toen we saampjes eens lekker van het mooie lenteweer die dag profiteerden door een echt flinke wandeling te doen. In het park, naast het boulderblok, ook nog de nodige bloesemstruiken.. die sla ik op een lentewandeling natuurlijk niet over met de camera..

Wat ik in het vorige postje al schreef, dat er een paar jaar geleden tijdens een flinke renovatie van dit park nogal wat bomen gesneuveld zijn, maar dat de beeldbepalende zijn blijven staan, geldt wel voor die enorme daar op de kruising der paden..

Hier gingen wij afslaan naar links.. verder rechtdoor mogen sowieso geen honden op dit pad.. je komt daar al snel langs het zandstrandje en daar willen ze natuurlijk geen hondenkak op..! Maar het zou ook veel te ver voeren nog zoveel verder te gaan hoor.. zoals ik ook al eerder schreef: het werd tijd om weer es richting huis te gaan. Linksaf dus.. voorbij de grote vijver daar, waar weer van die kanopeddeltjes staan die de Blauwe Verbinding aan geven.. de kanoroute door heel Rotterdam-Zuid..

In de struikenrand aan onze linkerhand zag ik dat enkele flinke bomen het alsnog niet gered hadden..

.. stormschade? ik weet het echt niet. Wij vervolgden onze weg langs het water.. waar een trotse papa met zijn dochtertje de eenden en duiven aan het voeren waren..

Hoe ik weet dat ie trots was? Omdat ie het niet kon laten tegen mij te zeggen, toen ik passeerde, dat ‘die kleine net haar vader was.. want ze was gek op vogels en hij was een vogelaar..!’ Nu zie ik in gedachten Vlaamse wenkbrauwen omhoog gaan hahaha.. maar een vogelaar is in het Nederlands gewoon iemand die graag naar vogels kijkt hoor..! 😛

En daar was weer een brug.. maar Jaxon kon heel even gerust zijn.. we gingen rechtdoor een beetje een bossig stukje in, dus niet deze brug over. Helaas voor Jax loopt dat watertje verder en moesten wij er later toch nog overheen.. middels een volgende brug hehe. Maar mijn brave jongen gaf geen krimp en volgde netjes..

Het pad gaat nu verder naar links en daar liepen we dan het Zuiderpark uit. Weer bij water met ook weer van die blauwe peddeltjes..

Linksonder is de weg langs het park.. als je die oversteekt kom je op het wandelpad rondom de oude Beukhoeve, waar ik vaker wandel met Jax hè. Daar gingen we nu niet heen.. we gingen nog een keer naar links.. hoewel.. Jaxon had andere ideeën.. die vond het daar in het gras wel érg lekker ruiken, dus ik kreeg ‘m eerst niet mee hehe. Ik nam dan maar even wat fotootjes.. van hem en van het wateroppervlak waar allemaal blad op dreef. Net zo lang tot ie zelf ook de goede kant op keek.. ja ja.. we konden naar links hehe..

We volgden hier de weg die ons naar onze eigen woonwijk zou leiden. ik zag nog nieuwe klimoprankjes tegen een boomstam op.. en daarna ging het langs de sloot rondom het park (die ik eerder vanaf het viaduct al kiekte hè, een eindje verderop!) naar het zebrapad en de verkeerslichten bij de Vaanweg..

Vlakbij onze eigen wijkje zag ik nog iets opmerkelijks in een voortuintje.. er zat daar iemand in een boom..! Aan de overkant de inmiddels overbekende mural..

En toen kwamen we dan langs het enige stukje van het voormalige Zuiderziekenhuis dat gespaard bleef van de sloopkogel.. het poortgebouw wat nu het Zuidergymnasium is.. een school voor voortgezet onderwijs dus. Ik las ergens, dat de jongelui die daar nu hun lessen volgen, er ooit weleens ter wereld konden zijn gekomen..! 🙂

Er was een mooie strook bloembolletjes in het gras gepoot, die nu in bloei kwamen. En daar aan het einde van staat een kunstwerk, het heeft geen titel, maar werd in 1982 door Piet Killaars gemaakt. Voor op een plekje op de Beijerlandselaan, waar het heel lang stond, maar nu staat het ook alweer een hele tijd hier een eindje verder naar het oosten dus.. aan de Groenehilledijk.

We sloegen er tegenover af naar rechts, de laaaaange straat in die dwars door ons wijkje loopt. Algauw ging het het eerste water over.. één van de mooiste singels van de wijk vind ik..

Er is hier een klein perkje met bankjes gemaakt.. daar staat een steen waarop aangegeven staat dat de boom daar , aangeboden door de bewoners, geplant werd ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de wijk. Maar sinds 2010 staat er ook een borstbeeldje van nóg een ‘kind van de wijk’ (zoals ze bekend geworden personen, die ooit in de buurt woonden of er geboren werden, graag noemen hier hehe).. Jos Brink (1942-2007). Ik zag dat er nu ook zijn tegel van de vroegere Walk of Fame bij gelegd was..

Die Walk of Fame was een aantal jaren in de stad.. tot men het zat was.. en toen heeft het nog een tijdje liggen zieltogen tussen Sportpaleis Ahoy en winkelcentrum Zuidplein in. Hierna kon je de stenen, met handafdrukken van bekende personen dus, kopen (was nog niet goedkoop!).. wat er gebeurd is met de onverkochte stenen? geen flauw idee. Maar die van Jos is blijkbaar door iemand in de wijk aangekocht en ligt nu hier.. ik vind dat wel leuk.

Ik wandelde met Jaxon verder op het paadje op de middenberm (in het gras er naast hier en daar een krokus) van de laaaaange straat verder.. met links voormalig restaurant ’t Witte paard met het rietendak en rechts, bij een adviseursbureautje, al paasspulletjes in de etalage hehe. Later, toen we naar rechts afgeslagen waren om langs de kruisende singel verder te lopen, zagen we nog een al broedende zwaan daar.. op één van de oude nesten..

Veel werk had die zwaan nog niet echt gemaakt van dat nest.. dus ik vraag me wel af of ze al ergens op zat eigenlijk hehe.

Voor de laatste keer mocht Jaxon weer water over hehe..

( de andere kant op is een vrij nieuw stuwtje)

.. nu ging het dan echt rap op huis aan. Maar kijk eens wat ik nu zag..

.. nu ze allebéi wat verder open stonden, zag ik dat die bloesembomen op de eind van ónze straat en de vólgende straat helemaal niet hetzelfde wáren.. dat dácht ik hè.. daarom dat het zo vreemd vond dat die in onze straat al zoveel verder was. Maar die is dus veel lichter van kleur.. het zíjn dus helemaal niet precies dezelfde bomen..

.. maar mooi zijn ze wél! 😉

Nu dan onze straat in en naar huis.. oefjes.. het was een flinke wandeling geweest hoor, we waren om half één van huis gegaan en waren om kwart over twee pas weer thuis! Maar vóór ik naar binnen ging, kiekte ik nog wel effe de grote narcissen in onze voortuin, die eindelijk ook weer bloemen hebben..! Jaren kwam er alleen maar blad op, maar dit jaar zag ik al snel knoppen.. geweldig! Jammer is wel, dat ze met regenachtig weer algauw te zwaar worden voor hun eigen steel en dan dus plat liggen. Gelukje bij een ongelukje is dat er een taxusstekje zich daar uitgezaaid heeft.. ik kan de bloemen steun geven door ze een beetje tussen de taxustakjes te frutselen hehe!

Enfin.. dat was onze lentewandeling.. en de lente schijnt gisteren echt begonnen te zijn.. whahahahaaaa met regen, wind en kou! Maakt niet uit.. dat hoort er in NL nu eenmaal bij.. de temperaturen schijnen nóg te hoog te zijn voor de tijd van het jaar hehe.

Wij hebben sinds 1970 in ieder geval altijd een lentezonnetje in de familie.. want toen, op 22 maart, werd m’n jongste zussie geboren. Vandaag bereikt ze dus de mooie leeftijd van 35 😉 en ik feliciteer haar van harte en hoop dat ze ondanks het bar slechte weer toch een fijne dag heeft! Het feessie komt later nog.. dus dan komen we onze gelukwensen nog in het echie overbrengen natuurlijk!

Tót een volgende post!